เป็นบทความที่เขียนในวันแม่* ซึ่งอาจเป็นอะไรที่คงไม่ถูกใจใครหลายคน ไปจนอาจสะเทือนใจ.. เพราะวันนี้เป็นวันที่หลายคนจะแสดงความซาบซึ้ง แต่ในมุมหนึ่ง ซึ่งมีไม่น้อย คือคอยเก็บตัวเงียบไม่แสดงออกอะไร คล้ายสวนกระแส จนผิวเผินดูน่าตำหนิว่า “ไม่รักแม่หรืออย่างไร?” …และคงถูกมองด้วยสายตาที่เลวร้าย หากอีกฝ่ายกล้าตอบว่า “ไม่รัก..” สล็อต pg

ปัจจุบันมีหลายส่วนที่เล็งเห็น และออกมาให้มุมมองอีกด้านในเชิงลบของ “กิจกรรมไหว้แม่” ที่หากยังเป็นเด็กน้อย เช่น วัยประถม ความรู้สึกก็ยากจะคาดเดา การพยายามให้มีน้ำตาแห่งความซาบซึ้งในวันงานนั้น อาจเขียนคำถามลงไปในหัวใจดวงน้อย ๆ ของเด็กหลายคนที่ไม่มีแม่มาให้ไหว้ ว่า.. “มันคือความรู้สึกแบบนั้นหรือ?”

คนที่ไม่มีหรือไม่ได้เติบโตมากับ พ่อ แม่ จะมีความ “ไม่เข้าใจ” อย่างจริงจังถึงความสัมพันธ์ ที่เขาว่ากันว่า “ขาดกันไม่ได้” ก็ในเมื่อเขากลายเป็นส่วนที่ถูก “ตัด” ออกไปก่อนแล้ว จะด้วยเหตุผลใดก็ตามของคนที่เรียกว่า พ่อ-แม่ ที่รวมแล้วมันคือภาวะถูกทอดทิ้ง

ที่เลวร้ายกว่าก็คล้ายข่าวที่เราเคยเห็นพาดหัว แม่ใจยักษ์ ทิ้งลูกไว้ข้างถังขยะ ตั้งแต่ยังแบเบาะ ฟังเหมือนจะโหดร้ายและเป็นเรื่องรุนแรง หากเพียงเอาความรู้สึกแบบคนนอกมาสัมผัสแบบผิวเผิน แต่หากลองตรองดู อนาคตของเด็กผู้นั้น ก็ใช่ว่าจะอยู่กับถังขยะไปจนโต ย่อมมีคนอุปการะเลี้ยงดูเติบโตไป อาจมีโอกาสมากมายในชีวิต ทว่าในหัวใจนั้น มันก็คงขาดไม่ต่างกับ แม่ “ที่มีเหตุผลดี ๆ ในการทิ้ง” แต่เรียกว่า “ฝาก” ไว้ให้กับใครบางคน แต่ถ้าร้ายกว่านั้นเด็กเสียชีวิตไป มันก็กลายเป็นฆาตกรรมที่ร้ายสุดจะบรรยาย ในคำว่า ตัดกันไม่ขาด